................................................
Tensegracja - to pojęcie zapożyczone z architektury.
Chodzi o konstrukcje, w których części stałe nie stykają się ze sobą, a we wzajemnych relacjach pozostają poprzez łączące je elastyczne taśmy.
Można w ten sposób budować fantastyczne i stabilne, czasem aż nieprawdopodobne konstrukcje - tak jak robił to amerykański rzeźbiarz Kenneth Snelson (na zdjęciu praca przestrzenna jego autorstwa).
Co ciekawe - konstrukcje dzięki taśmom zachowują pewną elastyczność, mogą ulegać czasowym odkształceniom np. pod wpływem wiatru, po czym wrócić lub nie do swojej pierwotnej formy.
Model ten, jak się okazało, świetnie oddaje istotę ludzkiego ciała. Części stałe - kości, są, jakby to powiedzieć... klockami, które gdyby nie tkanki miękkie rozsypałyby się zwyczajnie po podłodze...
Cały ta budowla trzyma się dzięki miękkim strukturom, nawet nie mięśniom, które są wyspecjalizowane i po prostu wykonują swoje zadania, ale dzięki powięzi - białej tkance łącznej składającej się głównie z kolagenu, posiadającej konsystencję od średnio gęstego kisielu po mocno stwardniałe i bardzo wytrzymałe struktury - jak więzadła krzyżowo-guzowe, podstawa naszego chodu i pionowej postawy. Powięź, oprócz tego, że stabilizuje i wiąże, nadaje formę, pełni także nieocenione funkcje przewodzenia informacji z- i do- układu nerwowego, regulowania gospodarki niektórych substancji, reagowania na zmiany środowiska zewnętrznego a nawet komórkotwórcze.
To poprzez oddziaływanie na tkanki miękkie możemy wpływać na niemal wszystkie aspekty naszej postawy związane z ułożeniem, dopasowaniem w stawach i ruchomością naszych kości. I tak, jak w tensegracyjnym modelu: elastyczność, nawodnienie, zdolność do odkształcenia i powrotu do poprzedniego kształtu decyduje o tym, na ile dana konstrukcja jest wytrzymała i jak bardzo okaże się trwała.
Dbałość o miękkie struktury naszego ciała to domena Terapii Bowena. Stąd wywodzi się jej ogromna skuteczność - ponieważ w sposób optymalnie łagodny inicjuje zmiany w ruchomych, podatnych na zmianę częściach, które to pociągają za sobą i stabilizują trwałe struktury.